سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. تخلفات آکادمیک از این قبیل، اصول اساسی یادگیری علمی در مجامع علمی را نقض می کند. سرقت ادبی در نشریات علمی انواع و آثار متعددی دارد.این موارد در این مقاله همراه با راه های پیشگیری از آن مورد بحث قرار گرفته است.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. سرقت ادبی مرتبط با علم اغلب به اشکال زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند و بدون اینکه اعتباری قائل شود، آن را مال خود معرفی می کند. این نوع سرقت ادبی عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و عواقب قانونی دارد.
راه های مختلفی وجود دارد که سرقت مستقیم ممکن است رخ دهد، از جمله کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از یک همکار، یا کپی کردن متن از یک دست نوشته منتشر نشده. یک محقق همچنین می‌تواند از یک تصویر یا شکل بدون دادن اعتبار یا مجوز مناسب استفاده کند که منجر به سرقت علمی مستقیم شود. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی خود، نویسنده بدون اجازه یا استناد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید استفاده می کند. شما همچنان می توانید به دلیل سرقت ادبی رد شوید، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد.
سرقت ادبی زمانی رخ می‌دهد که شما نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که قبلاً منتشر شده است، نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که شامل داده‌ها یا یافته‌های مشابه کار قبلی شما باشد. خطی وجود دارد که قبلاً منتشر شده است. همچنین می‌توان با بازتولید تصاویری که قبلاً بدون ذکر منبع یا مجوز در آثار آکادمیک ظاهر شده‌اند، دست به سرقت ادبی شخصی زد.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها ایده ها و تحقیقات اصلی را نشان می دهد.
3. ترجمه سرقت ادبی
سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کار شخص دیگری استفاده می کند و تغییرات جزئی در کلمات و ساختار جمله ایجاد می کند. با این حال، از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی اعتبار مناسبی ندارند، همچنان سرقت ادبی است.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند کپی کردن چند کلمه یا ساختار جمله از نویسنده دیگری و جایگزینی آنها با مترادف.
هر زمان که ایده ها و کارهای دیگران را ارائه می دهند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه های آنها معنای نویسنده اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
انتساب مناسب همه منابع و استفاده از کلمات خودشان برای محققین حیاتی است. در جمع بندی منابع متعدد، محققین باید به همه منابع به درستی استناد کرده و ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
اگر یک مقاله علمی سرقت ادبی شود، می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، عواقب زیر ممکن است به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
اگر سرقت ادبی در آن شناسایی شود، احتمالاً نسخه خطی کاملاً رد خواهد شد. آسیب دیدن اعتبار و اعتبار آنها می تواند ضربه مهمی به حرفه یک محقق باشد. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و تحقیق را دشوارتر کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. این می تواند منجر به از دست دادن اعتماد و احترام شود و همکاری محقق با سایر دانشمندان و کسب بودجه را دشوار کند. داشتن یک شهرت آسیب دیده همچنین می تواند بر آینده شغلی یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند. مطابق با قانون کپی رایت، سرقت ادبی به منزله نقض حقوق نویسنده اصلی است. دولت ممکن است در برخی موارد علیه محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند اقدام قانونی انجام دهد.
ابطال گواهی
علاوه بر این، تحقیقات سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود. در این صورت، آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت تحت تأثیر قرار گیرد. وقتی مدرک باطل می شود، فرصت های شغلی محدود می شود و آینده شغلی بدتر می شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. مقامات ایرانی در چند سال گذشته اقدامات متعددی را برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی انجام داده‌اند. ایران سرقت ادبی را به عنوان یک جرم جدی تلقی می کند و کسانی را که مجرم شناخته شوند با مجازات های شدید مجازات می کند.
اقدامات متعددی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت علمی در تحقیقات دانشگاهی در حال انجام است. تحقیقات به صورت اخلاقی و دقیق از طریق دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه MSRT انجام می شود.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. ایرانیان معمولاً برای سرقت ادبی به روش های زیر مجازات می شوند:
ابطال گواهی
زمانی که فردی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، دانشگاه های ایران مدرک را لغو می کنند. محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم می شوند ممکن است مدرک تحصیلی خود را از دست بدهند که پیامدهای مهمی بر آینده شغلی و آینده آنها خواهد داشت.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اتهام سرقت ادبی می تواند منجر به تعلیق از انجام تحقیقات شود. دسترسی محدود به منابع و بودجه، احتمال ادامه کار را کمتر می کند.
ممنوعیت انتشار
ممنوعیت انتشار ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند اعمال شود. مدتی به آنها داده می شود تا بتوانند هر اثری را منتشر کنند. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
مجازات‌های بیشتر ممکن است شامل جریمه برای محققانی باشد که به سرقت ادبی متهم شده‌اند. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
کسانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند قوانین کپی رایت را نقض می کنند و در صورت مجرم شناخته شدن ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
علاوه بر جلوگیری از سرقت ادبی، دولت ایران چندین گام دیگر را نیز برای تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی مستقل (NREC) توسط MSRT با هدف نظارت بر اخلاق در تحقیق ایجاد شده است. یکپارچگی آکادمیک توسط NREC که دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است، ترویج می شود.
برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صادقانه، مؤسسات دانشگاهی در ایران کمیته‌های اخلاقی نیز دارند. کمیته‌ها پشتیبانی و آموزش تحقیقاتی را ارائه می‌کنند و اطمینان می‌دهند که اخلاق در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می‌شود.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و دانشجویان شناسایی می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Turnitin معمولاً توسط دانشگاه ها و ناشران برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly می‌توانند به شما در بررسی اشتباهات املایی و دستوری و همچنین تشخیص سرقت ادبی کمک کنند. این شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از مقالات منتشر شده را برجسته می کند. ابزار تشخیص سرقت ادبی Grammarly به طور گسترده توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
با Copyscape، می‌توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت‌ها تشخیص دهید. همچنین، این ابزار محتوای تکراری در اینترنت را بررسی می‌کند و گزارش سرقت ادبی تولید می‌کند. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت استفاده می شود.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و محتوای منتشر شده را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate استفاده می کنند تا مطمئن شوند که مقالات علمی عاری از سرقت ادبی هستند.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. در نتیجه استفاده از این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی از سوی داوران مجلات علمی است.
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده ویراستاران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی است. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، داوران نسخه های خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کنند. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی از طریق نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، ابزار دیگری که توسط داوران استفاده می شود، قابل دستیابی است. ابزارهای نرم افزاری یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت های بین نسخه خطی و این آثار منتشر شده را برجسته می کنند. بر اساس مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده، گزارش سرقت علمی تهیه می شود.
از جمله نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، Turnitin، iThenticate و Copyscape هستند.
بررسی مرجع
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران مجلات علمی از بررسی مرجع استفاده می کنند. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می شوند. استنادها به درستی قالب بندی می شوند و هیچ نقل قولی حذف نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. ممکن است لازم باشد که بازبینان در صورت وجود هرگونه مغایرت، تحقیقات بیشتری انجام دهند تا مشخص شود آیا سرقت ادبی انجام شده است یا خیر.
پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاصی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند تا از سرقت علمی در مقالات علمی جلوگیری کنند. چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی در زیر ذکر شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری، اعتبار به نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله شامل ارجاعات و استنادهای درون متنی است. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. فهرست مرجع که بر اساس نام خانوادگی بر اساس حروف الفبا فهرست شده است، باید شامل تمام منابع ذکر شده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی از چندین سبک استناد از جمله APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
یک بررسی کننده سرقت ادبی مواردی از سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهد. ابزارهای آنلاین می توانند به محققان این امکان را بدهند که کار خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده برای مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده به منظور شناسایی شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده در پایگاه استفاده می شود. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت علمی را با استفاده از چک کننده های سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
شما ایده‌ها یا کارهای دیگران را با بازنویسی آنها با کلمات خودتان بازنویسی می‌کنید. مهم است که اطمینان حاصل کنید که هنگام نقل قول، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. استفاده بیش از حد از یک نقل قول می تواند منجر به سرقت ادبی شود، یعنی زمانی که فرد از کار شخص دیگری استفاده می کند اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد.
در ترجمه، محققان باید از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. گنجاندن فهرست استناد و منابع درون متنی به درستی کار نویسنده را اعتبار می‌بخشد.
قوانین کپی رایت را بدانید
حق مالکیت آثار اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. برای محققین مهم است که با قوانین و مقررات آشنا باشند تا از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
کلید جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده از کلمات خودتان است. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. هر زمان که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، باید با علامت نقل قول احاطه شده و منبع اعتبار آن ذکر شود. همچنین مهم است که محققان هنگام جمع بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیق منابع را برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ کنند. در طول فرآیند تحقیق، محققان باید تمام منابع خود و همچنین تمام اطلاعات مربوطه از جمله نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را پیگیری کنند. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع، محققین باید سوابق دقیقی داشته باشند.
کار خود را مرور کنید
یک محقق باید مطمئن شود که تمام منابع را به درستی اعتبار بخشیده و از سرقت ادبی قبل از ارسال کار خود اجتناب کرده است. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اطمینان از عدم وجود هرگونه اشتباه تایپی و دستوری مهم است. بررسی نسخه خطی قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
آزار و اذیت در جامعه علمی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، مجازات های قانونی و ابطال مدرک شود. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. برای شناسایی موارد سرقت ادبی و اطمینان از اینکه نسخه خطی با بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی مطابقت دارد، داوران از چندین ابزار از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
به طور کلی روش خوبی برای محققین است که از سرقت ادبی اجتناب کنند، از اصل بودن کار خود و اطمینان از مطابقت آنها با استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی اطمینان حاصل کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت تحقیقات علمی کمک کنند.